จากประสบการณ์ที่ทำงานร่วมกับนักโภชนาการในโรงพยาบาล พบว่า การกินของคนไทยแต่ก่อนที่เคยเป็นปัญหาเรื่องโรคขาดสารอาหาร ในชนบทที่ห่างไกลหรือคนที่อยู่ไกลทะเล ประสบปัญหาขาดธาตุไอโอดีน ตอนนี้ปัญหาที่ว่าเบาบางลงไปแล้ว แต่ปัญหาใหม่ๆ ที่เกิดขึ้นคือคนเราทุกวันนี้เป็นโรคไม่ติดต่อกันมากขึ้น โรคภัยที่ไม่ได้เกิดจากเชื้อโรค แต่เป็นโรคที่เกิดจากการกิน เช่น วัยผู้ใหญ่เกิดโรคเกี่ยวกับความดันโลหิต ไขมัน และเบาหวานเพิ่มขึ้น ส่วนเด็กมีภาวะโรคอ้วน สืบเนื่องจากการกินไม่ถูกวิธีและพฤติกรรมที่กินเยอะเกินไป ออกกำลังกายน้อยเกินไป

ปัญหาสุขภาพยอดฮิตที่ไม่ว่าไปถามหมอจากโรงพยาบาลไหน มักได้คำตอบเหมือนกันคือ โรคยอดนิยมอันดับหนึ่งคือ โรคหัวใจและหลอดเลือด ส่งผลให้ร่างกายเจ็บป่วยเป็นอัมพาต อัมพฤกษ์ โรคมะเร็ง ตามด้วยเบาหวาน ซึ่งนักโภชนาการและแพทย์ ระบุว่าเป็นโรคที่เกิดจากการกระทำ คือการกินผิดนั่นเอง การกินเป็นพฤติกรรมเสี่ยงอย่างหนึ่ง ที่ถ้าทำต่อเนื่องไม่เกิดผลดีแน่ เพราะทำให้เกิดโรคไม่ติดเชื้อเรื้อรัง สะสมให้เกิดโรคร้ายหรือมีอัตราเสี่ยงสูงในอนาคต

ดังนั้น การหากฎเกณฑ์มากำหนดอาหารของคนแต่ละช่วงวัย เป็นเรื่องสำคัญ เพราะครอบครัวหนึ่งประกอบด้วยคนหลายรุ่น มีวัยเด็ก ผู้ใหญ่ วัยชรา กินอาหารหม้อเดียวกันก็ใช่ว่าควรกิน "กับข้าว" หรือการประกอบอาหารสูตรเดียวกัน สมัยก่อนผู้ใหญ่มักไม่กังวลกับอาหารวัยเด็ก เพราะเด็กๆ กำลังเจริญเติบโต กินอะไรก็ได้ก็ไม่อ้วน แต่เด็กยุคใหม่อ้วน ออกกำลังกายน้อย ติดคอมพิวเตอร์ ไม่ออกกำลังกาย บ้านไหนมีเด็กๆ นอกจากให้เขารู้จักเลือกกินอย่างเหมาะสมแล้ว ต้องกระตุ้นให้เด็กออกกำลังกาย เคลื่อนไหวร่างกาย เช่น มีลูกหลานในบ้านใช้ให้หยิบของให้ เดินขึ้นลงบันไดบ่อยๆ ได้

เด็กจะได้เคลื่อนไหวร่างกาย กล้ามเนื้อได้ใช้สมวัย สมกับที่เขากินพิซซ่า แฮมเบอร์เกอร์ กินไขมัน กินคาร์โบไฮเดรต แล้วร่างกายได้ใช้เต็มที่ วัยเด็กต้องดื่มน้ำให้เพียงพอด้วย เพราะเด็กเคลื่อนไหวร่างกายมาก ชอบวิ่ง เมื่อวิ่งแล้วเหงื่อออก ร่างกายสูญเสียน้ำ เสียเกลือแร่ เด็กจึงต้องดื่มน้ำให้เพียงพอ ส่วนผู้ใหญ่ถ้าต้องไปกินพิซซ่ากับลูกกับหลาน คนวัยผู้ใหญ่จะกินอะไร ดร.ชนิดา แนะนำว่า คนรุ่นปู่ย่า หรือคุณพ่อคุณแม่ไปไหนๆ กับลูกหลานได้ กินพิซซ่าก็ได้ แต่ขอจำกัดเพียง 1 ชิ้น แล้วเลือกสลัดผักแทน เด็กๆ สั่งน้ำอัดลม ผู้ใหญ่กินน้ำเปล่า เด็กกินไอศกรีม ผู้ใหญ่เลือกโยเกิร์ตหรือไอศกรีมเชอร์เบท ข้อจำกัดเรื่องร้านอาหารไม่มี แต่มีเงื่อนไขเรื่องเมนูอาหาร

ในทางโภชนาการมี "ธงโภชนาการ" สำหรับคนวัยทั่วไป ดังนั้นคนวัยผู้ใหญ่เข้าขั้นผู้สูงอายุก็มี "ธง" สำหรับคนวัยนี้ด้วยเช่น ธงของเด็กหรือพีระมิดอาหารและคนวัยเติบโตเน้นอาหารให้พลังงานสูง คาร์โบไฮเดรต โปรตีน เป็นฐานอยู่ชั้นล่าง แต่พีระมิดผู้ใหญ่เน้นกินผักหลายสี ดื่มน้ำเยอะ ลดไขมันและน้ำตาล เป็นต้น โดยเฉพาะเมื่อเข้าสู่มัชฌิมวัย พีระมิดอาหารเหมือนกลับกัน และต้องรวมการออกกำลังกายและการควบคุมอารมณ์ ท่องให้ได้ 3 อ. จัดอย่างสมดุลคือ อาหาร ออกกำลังกาย อารมณ์